Hubungan sains dan Islam adalah suatu hal kontroversi. Dalam dunia Islam, banyak mempercayai bahawa sains moden pertama kali dikembangkan dalam dunia Islam daripada di Eropah dan negara Barat, bahawa "semua kekayaan ilmu di dunia sebenarnya berpunca dari Tamadun Islam," dan apa orang bergelar "kaedah saintifik", adalah sebenarnya "kaedah Islam." Umat Islam sering memetik ayat 239 dari Surah Al-Baqarah —- Dia yang mengajarmu apa yang kamu tidak ketahui. - dalam sokongan pemandangan mereka bahawa al-Quran mempromosikan kemilikan ilmu baru.
Dalam percanggahan yang jelas, pihak yang lain bimbang yang dunia Islam "kekurangan kefahaman saintifik yang mendalam," dan kesal bahawa, contohnya, dalam negara seperti Pakistan walaupun fizik pelajar pasca siswazah telah mengaitkan gempa bumi dengan "dosa, kekurangan akhlak, terpesong dari jalan Islam yang sebenarnya," sementara "hanya dua suara yang tenggelam yang menyokong pandangan saintifik bahawa gempa bumi adalah suatu fenomenon asli tidak dikesan oleh aktiviti manusia."
Pengembangan pemikiran santifik dan ilmu telah menyebabkan berlainan reaksi di kalangan umat Islam. Dalam dunia Islam kini, kebanyakan fokusnya pada hubungan Islam dan sains termasuk terjemahan saintifik al-Quran (dan kadang-kadang Sunnah) telah menunjukkan bahawa sumber-sumber ini telah membuat kenyataan terus mengenai sifat alam, pengembangan biologi dan fenomena lain kemudiannya disahkan oleh kajian sains, dan bukti asal-usul kesucian al-Quran. Usaha ini telah dikritik oleh sesetengah ahli sains dan ahli falsafah sebagai mengandungi kesalahan logik, disebabkan tidak saintifik, mungkin ddibuktikan palsu dengan memuncakan teori saintifik.
Dari wikipedia